FD:Oud-consultant steekt nek uit om privéschool nieuw elan te geven

FD 6 oktober 2011 : Het Winford College, een van de grotere particuliere scholen van Nederland, heeft een nieuwe eigenaar. Zelfstandig organisatieadviseur Marc Peters (49) heeft voor een onbekend bedrag alle aandelen overgenomen van Pantheres Capital. Dit is het investeringsvehikel van Quote 500-ondernemer Paul Gelderloos, de oprichter van telecombedrijf Scarlet. De eigendomswissel, die in juni zonder veel ruchtbaarheid plaatsvond, was volgens Peters ingegeven door financiële nood. Hij wijst naar het slechte economische tij, dat zijn uitwerking heeft gehad op het aantal aanmeldingen van nieuwe leerlingen. Ook ging de school gebukt onder organisatorische problemen en een uit de bocht gevlogen groeistrategie.

‘Het vorige management heeft zich laten verleiden tot een ambitieuze strategie met veel geld en marketing’, zegt Peters. ‘Ze hebben onvoldoende op de productiviteit gelet.’ Winford, dat in vijf vestigingen aan ongeveer 300 leerlingen voortgezet onderwijs biedt, leed in 2010 een operationeel ­verlies van ‘zeker meer dan een miljoen’ euro.

Peters werd in november 2010 aangetrokken als extern adviseur. Hij had een ondernemingsplan geschreven voor een particuliere basisschool in Amsterdam. Die wilde hij in samenwerking met Winford, dat op dat moment in Amsterdam geen basisonderwijs bood, gaan opzetten. Het toen­malige management zag er wel wat in en Peters ging aan de slag.

'Een minimaal bedrag'

Toen begin 2011 donkere wolken boven de school zich samenpakten, stapte Peters naar eigenaar Gelderloos. De algemeen directeur was opgestapt en Peters wilde hem opvolgen. ‘Paul wilde erover nadenken. Ik werd dezelfde dag teruggebeld met de vraag of ik ook wat geld wilde meenemen.’

Peters kreeg een kwart van de aandelen aangeboden. Hij deed een duediligenceonderzoek, dat volgens hem ‘wat vervelende dingen’ aan het licht bracht. Hij liet daarop weten dat wat geld erbij niet genoeg was om de problemen het hoofd te bieden. Wat hem betrof moest er stevig worden ingegrepen. ‘Ik wilde meer afstand tussen Paul en de organisatie en ik wilde een raad van commissarissen. Paul wilde dat eigenlijk niet. Ik zei toen dat Winford een professioneel bedrijf moest worden, wat het nu niet was. Daar zag hij wel wat in. En toen vroeg hij of ik niet héél Winford wilde kopen.’

Financiële details over de koop geeft Peters niet prijs. Het betreft ‘een minimaal bedrag’ voor goodwill. Daarnaast heeft er een kapitaalstorting plaatsgevonden van ‘om en nabij de € 3 mln’ aan achtergesteld vermogen, bijeen­gebracht door Peters, Gelderloos en ‘nog wat partijen’.

In de lift

De directie heeft de zomermaanden aangegrepen om orde op zaken te stellen. Managers die niet uit het onderwijs kwamen, zijn vervangen, veel tijd en energie is gestoken in onderwijskwaliteit, begeleiding en overleg met ouders. ‘Er is nu veel meer rust’, merkt Peters. De introductie van basisonderwijs gaat gewoon door, maar een eventuele zesde vestiging is voorlopig niet aan de orde. Hij verwacht dat Winford 2011 met een kleine winst zal afsluiten.

Peters werkte als organisatieadviseur, onder meer bij The Boston Consulting Group. Deze corporate achtergrond klinkt duidelijk door in de termen die hij kiest om zijn vergezicht van het Winford College, een school die hem aan het hart gaat, te schetsen. ‘We zijn primair een school. Maar we moeten wel rendement draaien.’

Het particulier onderwijs zit volgens hem op lange termijn in de lift door wat hij de erosie van het reguliere onderwijs noemt. Winford zal daarvan kunnen profiteren. De combinatie van intensief onderwijs (één leraar op vijf à zes leerlingen) en begeleiding is volgens hem een belangrijke troef.

Geen vanzelfsprekendheid

Wel jammer dat de vwo-opleiding van de Winford-school in Amsterdam dit jaar onder intensief toezicht van de Onderwijsinspectie staat, net als die van enkele andere particuliere scholen. Peters belooft beterschap. ‘Daar werken we aan en de inspectie helpt ons daarbij. Voor ouders is het niet zo goed nieuws, want het betekent dat we strenger moeten zijn met onze schoolonderzoeken. Die ouder denkt: dan neemt de kans dat mijn kind het examen haalt af. Dat is dan maar zo.’

Een typische Winford-leerling is een kind dat moeilijk kan meekomen in het reguliere onderwijs en gemiddeld twee jaar privéonderwijs volgt. Winford rekent € 23.000 à € 27.000 lesgeld per jaar. Een boel geld, geeft Peters toe. Maar de vijf scholen doen er alles aan om het maximale uit het kind te halen. Geen vanzelfsprekendheid. Het Luzac College, om maar een concurrent te noemen, concentreert zich in zijn waarneming op een ander doel: zo veel mogelijk leerlingen door het eind­examen loodsen.

‘Luzac heeft het economisch en commercieel tien keer beter ­gedaan dan Winford’, constateert hij. ‘Maar bij ons krijgen ouders écht andere kinderen thuis. Je wilt toch niet dat jouw kind een ­diploma haalt maar vervolgens niet weet wat het wil gaan doen?’